Kisah Palui Sadaerah

Palui wan kakawalannya biar kada tagulung pintar tapi rancak ditunjuk maumpati kagiatan nang diadakan ulih kecamatan atawa ulih kabupatin kaya umpat kursus, panataran ataupun paninjauan.

Banyak pangalamannya maumpati kagiatan-kagiatan itu, malihat banua urang, banyak kakawalan hanyar, marasani guring di hutil babintang.

Apalagi tiap pasarta nang umpatan disamping dibari makan minum lawan wadah kaguringan biasanya dibari jua duit gasan ruku, gasan ulih-ulih anak bini di rumah.

Wayah maumpati panataran Pokmas IDT, bubuhannya takumpul lawan wakil matan babagai dairah, ada matan Jawa, Sunda, ada jua urang Minang sadangkan palatihnya bubuhan urang Jakarta. Karna panataran ini tingkat nasional maka pasartanya harus babaju putih badasi wan salawar balang kadap hirang atawa biru.

Imbah habis pambukaan, lalu diadaakan acara bapapatuhan para pasartanya nang dipimpin langsung ulih palatihnya matan pusat bangaran Simatupang. Tiap-tiap pasarta harus mamparkanalkan diri masing-masing, manyambat ngaran wan asal dairahnya. Tunggal ikungan digilir badiri mamparkanalkan diri.

“Nama saya Sutarjo, kelahiran Wonogiri, umur 25 tahun masih bujangan,” ujar nang saikung.

“Kalau begitu saudara dari Jawa ya?” ujar pelatih.

“Bukan pak, saya dari Solo,” jawabnya.

“Kenalkan nama saya Sutisna asal Garut sudah kawin tapi belum punya anak,” ujar nang lainnya.

“Nah….ini yang berasal dari Jawa,” ucap pelatih.

“Bukan pak, asli saya adalah dari Sunda,” sahutnya.

“Maaf ya saudara-saudara sekalian, yang saya maksudkan itu adalah pulau Jawa, bisa Jabar, Jateng ataupun Jatim,” ujar pelatih.

Lalu parkanalan ditarusakan ka pasarta lainnya, sampai akhirnya kana giliran Palui: “Kenalkan juga,” ujar Palui suaranya gamat. “Ngaran saya Palui, sudah babini baranak talu ikung sasuai KB,” ujarnya.

“Coba sebut ulang siapa namanya?” ujar pelatih.

“Nama saya P A L U I,” ujar Palui sadikit banyaring tapi karna duduknya jauh dibalakang kada kadangaran ulih palatih.

“Siapa?” ujar palatih tatap kada mandangar.

“Palui tu pang!” ujar Palui.

“Siapa, coba sebut agak lantang,” ujarnya pulang.

“Palui tu pang!” ujar Palui banyaring.

“Nah……ini kita punya teman pasti berasal dari Batak Tapanuli, namanya Paluitupang.

Horaaassss…..kita sama-sama satu marga, ujar pelatih Simatupang sambil manjabat tangan Palui.

“Kada Pa ai, ulun kada matan Batak tapi matan Banjar, ngaran ulun Palui haja kada batambah tupang,” ujar Palui.

“Wah, waaahhhh…kalah satu kosong saya, tapi tidak apa karna kita sama-sama Indonesia ujar palatih.