BULIK di Banjarmasin Palui, imbah tuntung saruan bekawinan wadah kaluarga di Kompleks Manggis Talu, datang ka pal 7 manyambang mutur taksi colt. Tapi sabalumnya Palui bamalam dahulu di kaluarga nang bekawinan nitu. Palui diantar ulih Tuhirang pamannya pangantin sampai ka pal 7, singhaja maliwati terminal pal 6, supaya nyaman langsung haja tulak ka hulu sungai.
”Babuat ha?” supir manyinggah ka Palui.
“Barapa pir, ka kuta dudul?” Palui betakun.
“Nitu gampang haja Lui ai,” supir piragah tahu wan Palui.
“Bah iya pang, sakalinya supir papadaan jua,’ Palui lihum, ”40 ribu hajalah,” ujar Palui menawar.
“Berapakah ikam mambari aku?” sahut supir.
Tulak ka hulu sungai sakalinya, sakit banar tumpangan, harinya panas manggintang napa jam satu lewat tulak, habis salat Dzuhur dahulu.
”Napa nih tatap tulakankah maski saurang aku haja nang babuat?” takun Palui asa bingung.
“Babuat ha Lui ai, jangan khawatir kita tulakan nah,” sahut supir tenang.
“Nah ini jarku te digigit layat dibuang sayang, taksi colt nang kubuati naya galantungan tapi manusianya kada tapi ada nang babuat lagi ka taksi colt. Bensin makalahan am, minum tarus mutur colt naya? Makanya rami lagi bahari jua nang tanyaman, jarang mutur colt nitu sunyi tumpangan.

”Pian balarut hajakah pak supir?” takun Palui.
“Aku balarut haja Lui ai? Daripada tapamalam, kena napakah disangka biniku,” sahut supir.
“Mutur colt saurangkah?” takun lagi Palui.
“’Alhamdulillah mutur saurang Lui ai, kawa begamat aku manukar, mancicil duitnya, ampih manyewa mutur,” sahut sidin lihum.
“Inggih nyaman jua didangar, jadi kada mangajar seturan lagi ka wadah bos iyakah?” Palui bisa bapander.
Gamat ha sidin manyupir mutur colt, kalu ada nang mangawai nyaman lakas haja disinggahi. Sakalinya sampai ka Martapura kadada nang babuatnya. Supir manyinggah mutur colt kawan sidin jua, Palui disalin ka mutur colt nang lain.
”Ikam Lui ai, umpat mutur lain haja, aku handak bacari tumpangan dahulu,” ujar sidin.
“Ayu babuat ha,” jar supir nang dimandak sidin nitu.
Pina mahibak mutur coltnya, karana banyak barang bawaan bawang habang, bawang putih, uyah, gulapung, gula putih wan lainnya, bakumpul wan barang-barang di mutur colt nang dibuati Palui ya. Palui ne badoa banar supaya supir colt ne singgah di masjid, jaka sidin nang saurangan tadi inya nyaman haja manyuruh singgah di masjid salat Asar, karana supir saurangan. Tapi ne rasa ngalih. Sampai urang azan di Binuang kada jua supir mau singgah.
”Napa Lui, sakit apa ikam?” rawa panumpang nang tahu wan Palui.
“Aku bila mandangar urang azan rasa kurijatan awak, handak maambil banyu wudu, tapi supir kada mangarti inya?” ujar Palui.
Mandangar supir. ”Kalau bamandak kasihan panumpang handak lakas sampai inya ka tujuan, kami bulikan ka subalah Barabai sana Lui ai?” sahut supir.
Mandangar Palui, tapi inya tatap pina kurijatan awaknya. ”Ayuha Lui lah, wan panumpang lainnya, kita bamandak di masjid Pulau Pinang naya, salat Asar dahulu,” ujar supir mambelok muturnya ampah ka masjid.

“Alhamdulillah pir ai, pian hakun bamandak, jadi kawa aku batarus maamalakan surah Waqiah manyambung amalanku, tiap imbah salat Asar bajamaah,” Palui kasukaan banar.
Iya am pir ai, nang dudi aku manyambang mutur colt ne haja lah. palui dasar himung banar inya.