Kisah Palui Mambuang Muha

TAMPULU diri lagi tapakai, jadi ayuha basumbung-sumbung wan urang kampung atau wan kaluarga kaya aku naya, Palui gagarunum dalam hati.

”Napa Lui maka taungut pulang ikam ya?” rawa Garbus.

“Kada apa-apa Bus ai, masalah kahidupan haja ne,” sahut Palui.

“Kaya apa gerang kesahnya ya, jadi sarius banar ikam?” takijat Tulamak.

“Nang ngaran manusia mungkin kada ingat akan mati, atau mungkin marasa hidup saumuran, iya kalu Lui?” sambung Tulamak.

“Iya saku Mak ai,” sahut Palui pula.

“Lui lah, kaya kita ne sapakawalan kadada nang disumbungakan, aku bajual iwak karing, Tulamak jaga parkiran, ikam tukang bentor, paribasanya sapamatuk-sapangikih, iya kada?” Garbus bisa jua mahitung diri.

“Kaya kada baik haja pang kesahku nih? Tadapat diaku waktu nitu maka mambuang muha, sidin. Pas haratan saruan di pangantin, besalaman hakun haja, tapi jarku tadi mambuang muha, kaya wan urang lain nang kada kenal, aku pang saraba buruk tapih baju, jadi supan kalu maherani aku naya?” Palui marista.

“Wayah ne dimana sidin?” takun Tulamak.

“Wayah ne pangsiun sudah, ampih jadi camat, kapala dinas, kada lawas stroke sidinnya, inya kada bapakai lagi saku,” Palui bakesah.

“Ikam ilangikah Lui?” takun Garbus jua.

“Iya aku ilangi, nang ngaran bakula wan sidin, tatap aku ilangi, barubuian banyu mata sidin, marista banar wayah ne,” Palui sesenggukan jua.

“Palajaran dalam kahidupan ne Lui lah, waktu kita jaya jangan ha sumbung wan urang lain, labih-labih nitu warga atau kaluarga kita. Kalau inya datang dihurmati, biar ha tapih bajunya saraba buruk, jangan kawan-kawan pajabat haja nang disanjung, dihurmati bila inya datang ka rumah?” sambat Tulamak.

“Iya kita tahu jua posisi diri, Mak ai, apa ngada saurang ya, rakyat jalatan haja jabatan,” Palui tatap pina marista.

“Nang panting Lui lah, dalam urusan akhirat kita numur satu, bila urang azan lakas kita manyasah masjid, lakas salat bajamaah, nitu haja kalakuan kita ya?” sambat jua Garbus.

“Iya am kalah dalam kahidupan dunia, tapi jangan kalah kita dalam kahidupan akhirat, nitu haja pang prinsipku,” ujar Palui rami bapanderan bila takumpulan sapakawalan ya?

Han jarku napa tia, nyaman hidup sugih jua, atau baisi jabatan, kamana-mana urang-urang di kampung betabi bila batamuan wan kita. Bila saraba buruk tapih baju, ada apa lalu ya te?

Dihirani urang jua tahi larut Lui ai? Kita sama haja dianggap urang kadada, walaupun sabanarnya kita nitu ada. Duh Palui, ampih am ikam marista, sadang sudah menetesakan banyu mata. Nitu nah urang azan salat Asar? Palui katuju marenung wayah ne.