Kisah Palui Kagancangan

Baisukan Palui sudah mendatangi rumah Tulamak nang kada jauh matan rumahnya. Kada hiran, Tulamak takajut banar karna kada biasanya Palui kaluar baisukan apalagi ini mengiau-ngiau sambil manggandah lawang. Biasanya, Palui imbah basubuh ma-madar dahulu sampai siang. Tulamak nang masih ulirulir di tilam takajut-kajut. Kada bisanya Palui pina bahalulung banar.

“Napa ikam Lui, basungsungan hari manggandah rumahku?” ujar Tulamak.

“Aku minta ikam dangani’i baurut. Aku sakit pinggang, dimanalah wadah urang baurut?”ujar Palui sambil takuringis manahan sakit.

“Ooo nang kaya itukah. Kalau itu kita ka rumah abah Garbus haja. Sidin, habarnya paurutan jua. Banyak nang batatamba ka wadah sidin.”

“Ayu ai mun nang kaya itu. Pakai sapidaku hajalah. Ikam nang manggonceng soalnya pinggangku rasa pagat. Bejalan haja aku baingkut dinding,” ujar palui.

Di jalan, Kaduanya batamuan lawan Garbus.

“Nang apa kisahnya pagi- pagi handak bailang ka rumahku,” ujar Garbus hiran.

“Ini pang nah mambawa kawan kita sakit pinggang. Handak baurut lawan abah ikam jar,” ujar Tulamak mengisahakan.

“Mun kaya itu lakasi, tampulu sidin ada di rumah. Amun talambat, kaina sidin diambili urang,” ujar Garbus.

Lalu ai bubuhannya bahancap tuju ka rumah Garbus.

“Buka baju dahulu lalu barabah biar kupariksai dahulu uratnya,” ujar Abah Garbus memadahi Palui.

Hanyar dijapai, sedikit Palui sudah kipuh kasakitan.

“Aduh sakit banar..aduh aduh!!” ujar Palui takuringis.

“Ikam ni kada apa-apa, cuma masuk angin haja. Lawan kada bisa bagimit,” ujar abah Garbus mamadahi.

“Kada bisa bagimit kaya apa bah?” ujar Palui kada paham.

“Kagancangan manumbuk ni. Urang bagimit haja menumbuknya,” ujar abah Garbus sambil manyirit ka Tulamak.

Tulamak nang baduduk di pinggir kalikikan mandangarakan. Rupanya Palui dipadahakan

kaya itu rasa supan jua. Inya langsung mangaramputakan pemandiran abah Garbus.

“Kada, ulun kada parnah gancang. Bagamat haja, kada gancang ulun menumbuk,” ujar Palui bakulim mati.

“Kanapa garang ikam pina bakulim banar, aku tadi bagayaan haja. Maksudku, ikam tuh nah jangan talalu gancang menumbuk padi. Atau bisa dasar bujuran gancang nih manumbuk,” ujar abah Garbus menggayai Palui.

Habang hirang muha Palui manahan supan. Sekalinya, sidin itu bagayaan haja. Tapi rahasianya sudah talanjur tabungkar katahuan ulih urang.